Onze hersenen regelen onze slaap. Wie zou er niet simpelweg elke nacht heerlijk willen slapen en fris wakker worden?
Slaapstoornissen zijn globaal onder te verdelen in inslaap-, doorslaap-, en ontwaakstoornissen. Deze stoornissen kunnen primair van aard zijn, zoals de apneu, een stoornis waarbij de ademhaling verstoord is, het ‘restless legs syndrome’ (het niet stil kunnen houden van de benen tijdens de slaap), bruxisme (tandenknarsen), narcolepsie (overdag in slaap vallen), slaapwandelen en het hebben van nachtmerries. Los hiervan is duidelijk dat een goed contrast in de blootstelling aan licht over de dag de slaap kan bevorderen. Dus bij de lunch even naar buiten (voor een hoge lichtintensiteit, ook bij bewolkte dagen is dit zo) kan goed zijn voor de nachtrust.
Beter leren slapen dankzij neurofeedback
Er bestaat een grote hoeveelheid literatuur over de relatie tussen slaap en EEG, wat een goede basis verschaft voor de toepassing van neurofeedback voor het behandelen van slaapstoornissen. Sterman (o.a. Sterman, 1996) toonde aan dat na neurofeedback de duur van de verschillende slaapstadia toenam en het aantal overgangen verminderde. Al na twee sessies van deze vorm van neurofeedback rapporteerden proefpersonen een verbeterde slaap (Cortoos,Verstraeten & Cluydts, 2006). Ook in eigen onderzoek bij mensen met slaapklachten vonden wij specifieke effecten van training bij de mensen thuis (Cortoos, DeValck, Arns, Breteler & Cluydts, 2010). Andere onderzoekers toonden de effecten van neurofeedback op het slaap-EEG aan (Hoedlmoser et al., 2008).
